Time goes too fast; my experiences in Krakow!
Door: Wouter
Blijf op de hoogte en volg Wouter
02 December 2014 | Polen, Krakau
Hey!
Alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste bericht, tijd voor een nieuwe reisupdate.
De tijd vliegt hier voorbij, ik zit er nu al meer dan twee maanden, en over een paar weken is het al kerst. Er is de afgelopen tijd weer veel gebeurd: reizen, feesten en ook nog wat studeren.
Vorige week waren mijn ouders ouders, grootmoeder en Jochem in Krakau. Op zaterdagavond heb ik ze van het vliegveld opgehaald, ze hadden zonder mij het te laten weten geboekt en toevallig zat hun hotel in dezelfde straat. Ideaal dus;). Het was een fijn weerzien, hoewel ik de afgelopen maanden allesbehalve heimwee heb gehad, is het ook wel eens lekker om ze eens in het echt te spreken in plaats van Skype. We zijn die avond gelijk de stad in gegaan, zaterdagavond is hier immers ook de stapavond en Jochem kon natuurlijk niet vertrekken zonder het uitgaansleven van Krakau mee te maken. Zondag zijn we vroeg opgestaan om de stad te verkennen, Krakau heeft genoeg te bieden en in heeft een rijk verleden, vooral met betrekking tot de WO II. ’s Avonds zijn we met z’n allen, familie en vrienden, uit eten geweest en vroeg gaan slapen voor een heftige dag daarna. Op maandagochtend werden we al vroeg opgepikt voor een bezoek aan het concentratiekamp Auschwitz, geen leuke bestemming maar wel heel indrukwekkend. Op de laatste dag (dinsdag) zijn we naar de Schindler’s fabriek in Krakau gegaan, hebben we nog geluncht in de stad en was het al weer tijd om afscheid te nemen.
Terugkijkend op de vorige maand ben ik begonnen met ‘studeren’. Ik heb er bewust voor gekozen me voor wat meer vakken in te schrijven dan het aantal punten wat ik nodig heb, zo heb ik een buffer mocht ik een vak niet halen of een tentamen niet kunnen maken om welke reden dan ook. De vakken bevallen me goed, het niveau van de colleges is goed maar de verwachtingen van studenten zijn wat lager dan in Nederland. Ook zijn het vakken waar ik een grote interesse voor heb, dit maakt het studeren hier allemaal een beetje gemakkelijker. Er is een aanwezigheidsplicht voor de colleges, buiten de colleges en doe thuis nog wat extra studiewerk, er blijft echter genoeg tijd over voor veel leuke dingen: sporten, reizen en stappen.
Eind oktober ben ik samen met mijn huisgenoten en een Spaanse vriendin Oihane een weekend naar de bergen geweest, het Tatra Nationaalpark in Zakopane. Hier sliepen we in een gezellige blokhut, annex hostel. We hebben 25 km gehiked door een mooi berglandschap. Als beloning kwamen we aan bij een prachtig bergmeer, boven in de bergen lag er al sneeuw en de paden waren bevroren. We zijn om het meer gelopen en wisten dat er op een hoger plateau nog een tweede meer moest zijn. Het pad zag er al niet te betrouwbaar uit, toch zijn we over ijzige rotsen naar boven geklommen met een diep ravijn naast ons. We kwamen veilig boven aan, het uitzicht was prachtig en in de verste verte waren geen andere toeristen te bekennen. Zonder professionele bepakking realiseerden we ons dat we ons ook nog naar beneden moesten, op handen en voeten zijn we over bevroren stenen naar beneden geklommen. Hoewel ik niet snel bang ben, was ik blij dat ik weer beneden stond. De volgende dag hebben we het stadje Zakopane bekeken en de bus naar Krakau gepakt.
Na een paar dagen thuis stond er al weer een nieuwe trip door Centraal-Europa op de planning (Tsjechië, Slowakije en Oostenrijk). Op vrijdagochtend zijn we vroeg vanuit Krakau vertrokken met een bus/trein combinatie naar Praag. Aangezien we hier allemaal al eens zijn geweest hebben we hier één dag en nacht doorgebracht, hier heb ik vooral herinneringen op kunnen halen aan mijn werkweek met school uit de 5e klas. Zaterdag zijn we gestopt in de Unesco Werelderfgoedstad Kutna Hora, hier hebben een verrassend mooie Kathedraal bezocht en zijn verder gegaan naar Brno om daar een deel van onze vrienden uit Krakau te ontmoeten. Brno is de tweede stad van Tsjechië, het heeft een leuk centrum maar verder is er weinig te beleven. Op zaterdagavond stappen betekent lege clubs en hier en daar een gezellige bar. Op zondagochtend hebben we de stad verkend en zijn snel op de trein richting Slowakije gestapt. In Bratislava sloten er nog een aantal Eramusvrienden bij de groep aan, we zijn hier wezen stappen en hebben in de stad rondgehangen. Bratislava heeft een zeer klein historisch centrum en is pas sinds de onafhankelijkheid van Slowakije een stad van belang, leuk om gezien te hebben maar je moet er zeker niet te lang blijven. Maandagavond hebben we dan ook de bus gepakt naar het Wenen, hier studeert Jesse voor een half jaar (een vriend uit Groningen). Hoewel Wenen een prachtige stad is, vonden wij het vooral heel ‘duur’ vergeleken met Polen. De prijzen liggen rond hetzelfde prijsniveau als in Nederland, wat dat betreft boffen wij hier maar in Polen. In Wenen hebben we de twee dagen gebruikt om rond te kijken en het Weense nachtleven te ontdekken. Met een nachtbus zijn we weer teruggekeerd naar Polen.
Afgelopen donderdag ben ik naar Warschau vertrokken, de hoofdstad en het economische centrum van Polen. De stad is in de WO II voor 85% plat gebombardeerd, het hele historische centrum is weer opgebouwd. We zouden de volgende dag eigenlijk gelijk doorreizen naar Gdansks, maar besloten om onderweg Torun nog aan te doen. Naast Krakau de enige grote stad in Polen die niet is gebombardeerd, hier vonden we een prachtige middeleeuws centrum. We hebben in de loop van de dag trein naar Gdansk gepakt. Een stad op 700 km van Krakau, in het noorden van Polen aan de Oostzee. ’s Avonds ben ik vroeg gaan slapen aangezien ik me niet fit voelde. De volgende dag werd ik doodziek wakker, dus ben ik de hele dag in bed gebleven en heb weinig van de stad kunnen zien. We zouden op zondag met een elf uur durende bus terugkeren naar Krakau, niet zo’n strak plan als je ziek bent. Gelukkig wist Dion te regelen dat we de bus konden annuleren en hebben we de trein gepakt. Deze is een stuk comfortabeler en duurde maar 7,5 uur. Hoewel ik niet veel van Gdansks heb meegekregen en de gevoelstemperatuur hier vanwege de ijzige wind op -11 graden lag was dit toch een mooie afsluiter van een jaar vol met prachtige reizen.
Terugkijkend op de afgelopen maand heb ik een fantastische tijd gehad, veel onderweg maar altijd weer blij als ik weer in Krakau was. Een stad die inmiddels echt als thuis voelt! Wennen is in Polen dat de winters vaak veel kouder zijn dan in Nederland, ook zijn de dagen kort. Het wordt rond half acht licht en het begint rond half drie te schemeren, voor vier uur is het donker. De komende weken moet ik nog even serieus aan de bak voor een aantal belangrijke deadlines, presentaties en een tentamen. Ben nog steeds aan het uitzieken en probeer zoveel mogelijk rust te houden zodat ik hopelijk snel weer m’n oude levenspatroon kan hervatten. A.s. vrijdag vieren we met de vriendengroep Sinterklaas op z’n Nederlands. We hebben nog genoeg snoepgoed, met dank aan Dion’s ouders die dit allemaal hebben meegenomen. Krakau is inmiddels in kerstsfeer, op het centrale plein staat een grote kerstmarkt en overal hoor je kerstmuziek. Het enige waar we nog op wachten is… sneeuw.
Tijdens mijn tweeënhalve week kerstvakantie zit ik van 20 t/m 28 december in Nederland, deze tijd breng ik door bij m’n ouders in Nijverdal. Oud en Nieuw vier ik met m’n Erasmusvrienden in Krakau. Halverwege januari beginnen hier de tentamens en eind januari komen Judith, Meike, Miranda en Belinda nog een weekend over om te feesten.
Waarschijnlijk kom ik in het weekend van 7 februari definitief naar huis, op 1 februari beginnen de colleges in Groningen al. Hier moet ik maar niet te veel aan denken en vooral geniet van deze prachtige stad!
Voor de mensen in Nederland, wellicht tot over een aantal weekjes en anders alvast hele fijne feestdagen ;)
Wouter
Alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste bericht, tijd voor een nieuwe reisupdate.
De tijd vliegt hier voorbij, ik zit er nu al meer dan twee maanden, en over een paar weken is het al kerst. Er is de afgelopen tijd weer veel gebeurd: reizen, feesten en ook nog wat studeren.
Vorige week waren mijn ouders ouders, grootmoeder en Jochem in Krakau. Op zaterdagavond heb ik ze van het vliegveld opgehaald, ze hadden zonder mij het te laten weten geboekt en toevallig zat hun hotel in dezelfde straat. Ideaal dus;). Het was een fijn weerzien, hoewel ik de afgelopen maanden allesbehalve heimwee heb gehad, is het ook wel eens lekker om ze eens in het echt te spreken in plaats van Skype. We zijn die avond gelijk de stad in gegaan, zaterdagavond is hier immers ook de stapavond en Jochem kon natuurlijk niet vertrekken zonder het uitgaansleven van Krakau mee te maken. Zondag zijn we vroeg opgestaan om de stad te verkennen, Krakau heeft genoeg te bieden en in heeft een rijk verleden, vooral met betrekking tot de WO II. ’s Avonds zijn we met z’n allen, familie en vrienden, uit eten geweest en vroeg gaan slapen voor een heftige dag daarna. Op maandagochtend werden we al vroeg opgepikt voor een bezoek aan het concentratiekamp Auschwitz, geen leuke bestemming maar wel heel indrukwekkend. Op de laatste dag (dinsdag) zijn we naar de Schindler’s fabriek in Krakau gegaan, hebben we nog geluncht in de stad en was het al weer tijd om afscheid te nemen.
Terugkijkend op de vorige maand ben ik begonnen met ‘studeren’. Ik heb er bewust voor gekozen me voor wat meer vakken in te schrijven dan het aantal punten wat ik nodig heb, zo heb ik een buffer mocht ik een vak niet halen of een tentamen niet kunnen maken om welke reden dan ook. De vakken bevallen me goed, het niveau van de colleges is goed maar de verwachtingen van studenten zijn wat lager dan in Nederland. Ook zijn het vakken waar ik een grote interesse voor heb, dit maakt het studeren hier allemaal een beetje gemakkelijker. Er is een aanwezigheidsplicht voor de colleges, buiten de colleges en doe thuis nog wat extra studiewerk, er blijft echter genoeg tijd over voor veel leuke dingen: sporten, reizen en stappen.
Eind oktober ben ik samen met mijn huisgenoten en een Spaanse vriendin Oihane een weekend naar de bergen geweest, het Tatra Nationaalpark in Zakopane. Hier sliepen we in een gezellige blokhut, annex hostel. We hebben 25 km gehiked door een mooi berglandschap. Als beloning kwamen we aan bij een prachtig bergmeer, boven in de bergen lag er al sneeuw en de paden waren bevroren. We zijn om het meer gelopen en wisten dat er op een hoger plateau nog een tweede meer moest zijn. Het pad zag er al niet te betrouwbaar uit, toch zijn we over ijzige rotsen naar boven geklommen met een diep ravijn naast ons. We kwamen veilig boven aan, het uitzicht was prachtig en in de verste verte waren geen andere toeristen te bekennen. Zonder professionele bepakking realiseerden we ons dat we ons ook nog naar beneden moesten, op handen en voeten zijn we over bevroren stenen naar beneden geklommen. Hoewel ik niet snel bang ben, was ik blij dat ik weer beneden stond. De volgende dag hebben we het stadje Zakopane bekeken en de bus naar Krakau gepakt.
Na een paar dagen thuis stond er al weer een nieuwe trip door Centraal-Europa op de planning (Tsjechië, Slowakije en Oostenrijk). Op vrijdagochtend zijn we vroeg vanuit Krakau vertrokken met een bus/trein combinatie naar Praag. Aangezien we hier allemaal al eens zijn geweest hebben we hier één dag en nacht doorgebracht, hier heb ik vooral herinneringen op kunnen halen aan mijn werkweek met school uit de 5e klas. Zaterdag zijn we gestopt in de Unesco Werelderfgoedstad Kutna Hora, hier hebben een verrassend mooie Kathedraal bezocht en zijn verder gegaan naar Brno om daar een deel van onze vrienden uit Krakau te ontmoeten. Brno is de tweede stad van Tsjechië, het heeft een leuk centrum maar verder is er weinig te beleven. Op zaterdagavond stappen betekent lege clubs en hier en daar een gezellige bar. Op zondagochtend hebben we de stad verkend en zijn snel op de trein richting Slowakije gestapt. In Bratislava sloten er nog een aantal Eramusvrienden bij de groep aan, we zijn hier wezen stappen en hebben in de stad rondgehangen. Bratislava heeft een zeer klein historisch centrum en is pas sinds de onafhankelijkheid van Slowakije een stad van belang, leuk om gezien te hebben maar je moet er zeker niet te lang blijven. Maandagavond hebben we dan ook de bus gepakt naar het Wenen, hier studeert Jesse voor een half jaar (een vriend uit Groningen). Hoewel Wenen een prachtige stad is, vonden wij het vooral heel ‘duur’ vergeleken met Polen. De prijzen liggen rond hetzelfde prijsniveau als in Nederland, wat dat betreft boffen wij hier maar in Polen. In Wenen hebben we de twee dagen gebruikt om rond te kijken en het Weense nachtleven te ontdekken. Met een nachtbus zijn we weer teruggekeerd naar Polen.
Afgelopen donderdag ben ik naar Warschau vertrokken, de hoofdstad en het economische centrum van Polen. De stad is in de WO II voor 85% plat gebombardeerd, het hele historische centrum is weer opgebouwd. We zouden de volgende dag eigenlijk gelijk doorreizen naar Gdansks, maar besloten om onderweg Torun nog aan te doen. Naast Krakau de enige grote stad in Polen die niet is gebombardeerd, hier vonden we een prachtige middeleeuws centrum. We hebben in de loop van de dag trein naar Gdansk gepakt. Een stad op 700 km van Krakau, in het noorden van Polen aan de Oostzee. ’s Avonds ben ik vroeg gaan slapen aangezien ik me niet fit voelde. De volgende dag werd ik doodziek wakker, dus ben ik de hele dag in bed gebleven en heb weinig van de stad kunnen zien. We zouden op zondag met een elf uur durende bus terugkeren naar Krakau, niet zo’n strak plan als je ziek bent. Gelukkig wist Dion te regelen dat we de bus konden annuleren en hebben we de trein gepakt. Deze is een stuk comfortabeler en duurde maar 7,5 uur. Hoewel ik niet veel van Gdansks heb meegekregen en de gevoelstemperatuur hier vanwege de ijzige wind op -11 graden lag was dit toch een mooie afsluiter van een jaar vol met prachtige reizen.
Terugkijkend op de afgelopen maand heb ik een fantastische tijd gehad, veel onderweg maar altijd weer blij als ik weer in Krakau was. Een stad die inmiddels echt als thuis voelt! Wennen is in Polen dat de winters vaak veel kouder zijn dan in Nederland, ook zijn de dagen kort. Het wordt rond half acht licht en het begint rond half drie te schemeren, voor vier uur is het donker. De komende weken moet ik nog even serieus aan de bak voor een aantal belangrijke deadlines, presentaties en een tentamen. Ben nog steeds aan het uitzieken en probeer zoveel mogelijk rust te houden zodat ik hopelijk snel weer m’n oude levenspatroon kan hervatten. A.s. vrijdag vieren we met de vriendengroep Sinterklaas op z’n Nederlands. We hebben nog genoeg snoepgoed, met dank aan Dion’s ouders die dit allemaal hebben meegenomen. Krakau is inmiddels in kerstsfeer, op het centrale plein staat een grote kerstmarkt en overal hoor je kerstmuziek. Het enige waar we nog op wachten is… sneeuw.
Tijdens mijn tweeënhalve week kerstvakantie zit ik van 20 t/m 28 december in Nederland, deze tijd breng ik door bij m’n ouders in Nijverdal. Oud en Nieuw vier ik met m’n Erasmusvrienden in Krakau. Halverwege januari beginnen hier de tentamens en eind januari komen Judith, Meike, Miranda en Belinda nog een weekend over om te feesten.
Waarschijnlijk kom ik in het weekend van 7 februari definitief naar huis, op 1 februari beginnen de colleges in Groningen al. Hier moet ik maar niet te veel aan denken en vooral geniet van deze prachtige stad!
Voor de mensen in Nederland, wellicht tot over een aantal weekjes en anders alvast hele fijne feestdagen ;)
Wouter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
